Χρειάζονται ουσιαστικές τομές στο χώρο της υγείας
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Ευχαριστούμε πολύ για αυτό το βραβείο. Θα ήθελα να πω λίγα πράγματα για τις εταιρείες του κλάδου μας που διακρίνονται σε αυτό τον θεσμό και πολλούς άλλους θεσμούς επιχειρηματικών βραβείων. Αυτές οι εταιρείες επιβεβαιώνουν ότι, σε ακραίες συνθήκες αστάθειας και οικονομικής ανάπτυξης έχουν τα αντανακλαστικά, την ευελιξία και γενικά την δυναμική να αντιστέκονται και να δημιουργούν αξία για την οικονομία, την αγορά εργασίας και την κοινωνία. Ανεξάρτητα από τις αντοχές που έχει επιδείξει ο κλάδος, η συρρίκνωση που έχει σημειωθεί στα χρόνια της κρίσης είναι τεράστια. Επιπλέον και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια οι εισπρακτικοί μηχανισμοί έχουν μπει για τα καλά στην ζωή μας και είναι η εύκολη λύση για να επιτευχθούν οι στόχοι της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης. Ουσιαστικά από την θέσπιση του clawback και μετά συνεισφέρουμε διαρκώς ένα αυξανόμενο ποσοστό της φαρμακευτικής δαπάνης που με τα rebates έχουν φτάσει περίπου στο 1 δισ. Αυτό για εμάς είναι μια έκπληξη. Είχαμε ετοιμάσει τα νούμερα μας για το 2016 τα οποία αναθεωρήσαμε τρείς φορές μέχρι τώρα και έχουμε πέσει έξω δυσάρεστα. Η κερδοφορία για την οποία βραβευτήκαμε τώρα δεν θα ισχύσει για το 2016. Ένα ευχάριστο βέβαια γεγονός, που σημειώθηκε τους τελευταίους μήνες είναι ότι έγινε μια σημαντική αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων χρεών μας και βρισκόμαστε τώρα σ’ ένα αρκετά καλό σημείο. Ελπίζουμε όμως να σταθεροποιηθεί και η ροή πληρωμών προς τις εταιρείες μας και να μην φτάσουμε πάλι στα ύψη του παρελθόντος.
Ως κλάδος έχουμε πραγματική συναίσθηση των περιορισμών της κλειστής φαρμακευτικής δαπάνης. Ωστόσο, τόσο η εξωνοσοκομειακή, όσο και η νοσοκομειακή δαπάνη πρέπει να αυξηθούν, καθώς έχει αποδειχθεί ότι δεν επαρκούν για να καλύψουν τις πραγματικές δαπάνες περίθαλψης των ασθενών. Γενικότερα, μέσα στους περιορισμούς αυτούς περιλαμβάνονται και αυξημένες ανάγκες των απόρων και ανασφάλιστων πολιτών. Όμως, όσο παραμένει αμετάβλητο το ασφυκτικό αυτό όριο η ανάγκη μιας σωστής και δίκαιης κατανομής πόρων γίνεται ακόμα πιο επιτακτική. Αυτό που ζητάμε από την πολιτεία δεν είναι η κατάργηση του clawback, αλλά η μείωση και σταθεροποίηση ως ένα συγκεκριμένο και δίκαιο ποσοστό επί μιας ρεαλιστικής, σε σχέση με τις ανάγκες, έξω νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης σε συνδυασμό με μια δέσμη μεταρρυθμίσεων και παρεμβάσεων που την συζητάμε ήδη εδώ και αρκετά χρόνια. Μετά από τόσα χρόνια κρίσης ελπίζω να προχωρήσουμε σε ουσιαστικές τομές. Ελπίζω και εύχομαι να μην αφήσουμε άλλο χρόνο να περάσει. Σας ευχαριστώ πολύ
