Δεν χωρεί αμφιβολία ότι η αντιπαράθεση με τον άκρως προβληματικό και θρασύδειλο γείτονα –πολεμά με ξένους μισθοφόρους και γερμανικής τεχνογνωσίας drones – θα κριθεί στην αποτρεπτική δύναμη της χώρας, η οποία την κρίσιμη στιγμή πρέπει να αφεθεί ελεύθερη από την πολιτική ηγεσία της να πράξει το καθήκον της. Η λογική της «σημαίας που παρασύρθηκε από τον άνεμο» μόνο σε απώλειες οδήγησε…
Η θωράκιση της χώρας και η ενιαία αμυντική στάση με την Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να αποκτήσει σάρκα και οστά και με την τρέχουσα επιλογή των φρεγατών. Και εδώ θα διαφωνήσω με τον εκλεκτό συνάδελφο της «Καθημερινής» ότι πρόκειται για «μια δύσκολη και σύνθετη απόφαση». Από τη στιγμή που τα χρήματα θα τα βάλει από την τσέπη του ο ελληνικός λαός η απόφαση είναι απλή: πρέπει να επιλεγούν τα πολεμικά σκάφη που έχει ανάγκη ο Ελληνισμός, δηλαδή η Ελλάδα και η Κύπρος, και με τα οποία θα κληθεί να υπερασπιστεί τα ενιαία κυριαρχικά του δικαιώματα. Άλλωστε δεν λένε «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο»; Και μη μου πείτε ότι η χώρα μας πρέπει να προμηθευθεί όπλα από αυτούς που θα μας βάλουν πλάτη την κρίσιμη στιγμή. Δεν το έπραξαν ποτέ, ούτε όταν τα τουρκικά στρατεύματα έμπαιναν στην Κύπρο! Άλλωστε οι πωλητές οπλικών συστημάτων δεν διακρίνονται για τα ευγενικά τους αισθήματα. Η συμπεριφορά τους κάποιες φορές υπερβαίνει τα όρια της θρασύτητας. Δείτε τη βρετανική πλευρά: την ίδια στιγμή που προσπαθεί να εδραιώσει την παρουσία της στην Κυπριακή Δημοκρατία, «χαϊδεύοντας» την Τουρκία, έρχεται με πρόταση προς την Ελληνική Δημοκρατία για πώληση φρεγατών…
Φαντάζομαι ότι οι καλοί μας φίλοι, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, δεν θα έχουν αντίρρηση να αφήσουν την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του τόπου να επιλέξει τα κατάλληλα όπλα για την υπεράσπιση του Ελληνισμού (Ελλάδα, Κύπρος). Ήδη η χώρα έχει προσφέρει «γη και ύδωρ» προσφέροντας τη δυνατότητα στους υπερατλαντικούς φίλους μας να έχουν πολύτιμες βάσεις σε Σούδα, Λάρισα, Βόλο, Αλεξανδρούπολη… Αν λοιπόν χρειάζεται ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης να απαντήσει στην έκκληση του Αμερικανού προέδρου κ. Τζο Μπάιντενκαι να του ζητήσει κάτι, ας του πει: «Αφήστε μας να επιλέξουμε τα κατάλληλα αποτρεπτικά μέσα για την άμυνα της ευρύτερης περιοχής και σας παρακαλούμε αποσύρετε τον χάρτη τον οποίο, ως αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, είχατε παρουσιάσει στον κ. Ερντογάν το 2014 και έδινε δικαιώματα στην Τουρκία από τον 28ο μεσημβρινό, παράλληλα της Ρόδου». Οφείλει να το πράξει ο Έλληνας Πρωθυπουργός, διαφορετικά θα έχει εκθέσει τη χώρα σε έναν πολύ μεγάλο κίνδυνο – οι αμερικανικές βάσεις στη χώρα μας εξυπηρετούν τις ΗΠΑ στην αντιπαράθεσή τους με τη Ρωσία – χωρίς να έχει αποκομίσει τίποτε για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Εν πάση περιπτώσει εκτός από τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Τουρκίας υπάρχουν και τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου.
Η λογική του «καλού παιδιού» που λέει πάντα «ναι» δεν είναι βέβαιον ότι θα μας οδηγήσει σε ήσυχο λιμάνι. Εσείς τι λέτε; Ήταν υπέρ των συμφερόντων του Ελληνισμού η αποδοχή της πρόσκλησης για συμμετοχή στην πενταμερή συνάντηση της Γενεύης, όπου ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενός ανεξάρτητου κράτους- μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξισώθηκε με τον αχυράνθρωπο του Ερντογάν, δηλαδή τη μαριονέτα μιας κατοχικής δύναμης;
Και ξέρετε αυτό ήταν ένα γεγονός που ενισχύει τετελεσμένα. Δεν είναι λόγια που τα παίρνει ο αέρας. Γι’ αυτό λοιπόν και η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να μείνει στα γεγονότα. Άλλωστε ο προβληματικός γείτονάς μας καταλαβαίνει μόνο από αυτά. Έτσι δεν είναι, κύριε Μακρόν;
Υ.Γ.: Η απόφαση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους είναι μια φωτεινή στιγμή στην ιστορία των ΗΠΑ. Πόσο σημαντικό θα ήταν η απόφαση αυτή – μαζί με αποφασιστικά μέτρα κατά της γείτονος – να είχε ληφθεί πριν από τη νέα εγκληματική επιδρομή Τούρκων και Αζέρων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, που είχε και πάλι θύματα Αρμενίους…
(*) Ο Σπύρος Α. Κτενάς είναι επικεφαλής της New Times
